Zo lang ik het me kan heugen heb ik er altijd wat mee gehad: De oorlog, het herdenken en het vieren van het leven.
Het begon denk ik met het geluid van de helikopter wieken, de piano en de tekst van ‘Goodnight Saigon’ toen ik negen jaar was. Zonder dat ik daar toen zo bewust van was, ging dit nummer ging voor mij ergens over. Ik kreeg er toen al tranende ogen van en moest dan denken aan mijn Opa Jan, van moeders kant, die nog niet zo lang overleden was. Met de woorden van nu zou ik zeggen dat het voor mij gaat over vrienden, over volhouden en over verlies. En nog steeds hoef ik de eerste tonen en woorden maar te horen en ik schiet vol…
lees verder over mijn systemische connectie in het artikel Herdenken is herinneren
Voor de 4-mei herdenking van dit jaar schreef ik een kort artikel over mijn systemische connectie met de oorlog, het herdenken en het leven.
Ook meer verbinding met jouw bronnen? We kijken graag met je mee! Zie Over Ons
